Sosyoloji

Çatışma Teorisi

Çatışma
Teorisi

1950’den itibaren işlevselcilik çeşitli
cephelerden eleştiri almaya başladı. Bunlar arasında işlevselciliğin siyasal olarak
muhafazakâr olduğu ve statik yapılar üzerinde odaklandığı, toplumsal değişme
ile başa çıkamadığı ve toplumsal çatışmayı yeterince analiz etmediği yönündeki eleştiriler
başta gelmektedir.

İşlevselciliği eleştiren isimlerin
arasında, çalışmalarında çıkar çatışması güç analizine odaklanan C. Wright Mills isimli öne çıkmaktadır.

1960’ların başında yapısalcı sosyoloji
geleneği, köken bakımından Weber’in çalışmalarına dayanan bir çatışma
teorisinin gelişmesini sağladı. Marks’ın çalışmalarından uzak duran bu teori Çatışma
Teorisi
(conflict theory) adıyla anılır.

Çatışma kuramcılarının genel argümanı
“toplumsal düzenin var olma nedeninin konsensüsten ziyade baskı olduğu”
yönündedir.

Çatışma teorisi ile işlevselcilik arasındaki
önemli farklılıklar:

İşlevselcilik

Çatışma
Teorisi

Toplum denge
halindedir

Toplum aşama ve değişim
halindedir

Düzen kavramı merkezi konumdadır

Çatışma kavramı merkezi konumdadır

Toplumu bir arada tutan genel ahlak ve değerlerdir

Toplumu merkezin baskı
bir arada tutar

Toplumsal düzenin devamı için birlik ve beraberliğe vurgu yapar

Toplumsal düzenin korunmasında güç kavramına atıf yapar

Ralf Dahrendorf,
Lewis A. Coser, John Rex, David Lockwood, Raymond Aron
ve Randall Collins’in çalışmaları çatışma teorisi altında değerlendirilir.

Modern Sosyoloji Tarihi

Editör: Prof. Dr. Serap Suğur

Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2304,
Eskişehir, Ocak 2013

İlgili Makaleler