Bir Gemi Yelken Açtı Şiiri – Ali Mümtaz Arolat şiirleri

BİR GEMİ YELKEN AÇTI

Bir gemi yelken açtı hayal iklimlerine
Civardan çığlıkla yorgun martılar kaçtı
Rüzgar sürüklenirken derinlerden derine
Hayal iklimlerine bir gemi yelken açtı

Beyaz yelkenlerinde ölgün bir kızıllığın
Titrek son akisleri dalgalandı belirsiz
Toplanırken göklerde bulutlar yığın yığın
Hırçın bir fırtınayı düşünüyordu deniz

Ufuklarda solarken altın şafak gülleri
Yabancı alemlerden saadetler, emeller
İhtiraslar bekleyen kimsesiz gönülleri
Gizlice sıkıyordu kızgın demirden eller

En katı yüreklerinin bile bu sabah iki
Üç damla yaş kurudu solgun yanaklarında
Açılan yolcuların hepsi hissetmişti ki
Bugün de erişilmez o diyara, yarın da

Madem ki o iklşime erişmeye imkan yok
Neden böyle vakitsiz enginlere çıkışlar?
Bulutlar toplanıyor, ufukta dalgalar çok
Kış geliyor, yelkenler emin bir yerde kışlar

Yolcular diyorlar ki: -Erişmek ümidi az
Biliriz dalgaların her biri mezarlık
Belki de içimizden hiçbiri ayak basmaz
Lakin yolunda ölmek, bu da bir bahtiyarlık

Ufkun dört duvarına kanadını vurarak
Rüzgar süüklenirken derinlerden derine
Gümüş yelkenlerini yüksekten savurarak
Bir gemi yelken açtı hayal iklimlerine

                            Ali Mümtaz Arolat