Beyanül Hak Gazetesi, Tarihi, Yazarları, Konuları, Hakkında Bilgi
Beyânülhak, II. Meşrutîyet’ten sonra yayımlanan dinî, edebî, siyasî ve fennî muhtevalı haftalık gazete.
İstanbul’da 9 Ramazan 1326 – 24 Zilkade 1330 tarihleri arasında 182 sayı yayımlanmıştır. Cem’iyyet-i İlmiyye-i İslâmiyye’nin yayın organı olarak imtiyaz sahipliğini, Ayan Meclisi reisliği de yapmış olan Şehrî Ahmed (Râmiz) Efendi, İstanbul mebusu Nasuhefendizâde Mustafa Âsim: başyazarlığını Hürriyet ve İtilâf Fırkası liderlerinden Ayan azalığı ve şeyhülislâmlık görevlerinde de bulunan Tokat mebusu Mustafa Sabrı Efendi yapmıştır. Mesul müdürlüğünde ise Mehmed Fatin, Mimarzâde Mehmed Ali ve Kilisli Muallim Mehmed Münir bulunmuşlardır.
Gazetenin birinci sayısındaki “Beyânül-hakk’ın Mesleği” başlıklı yazıda, “emir bi’l-ma’rûf ve nehiy ani’l-münker” âyetinden yola çıkıldığı belirtilerek Meşrutiyefin getirdiği hürriyet havası içinde, “İffet ü istikamet, hamiyyet, hemcinsine muavenet, sûret-i meşrüada hürriyet, ciddiyât ile ülfet, zulm ü istibdada nefret, ulûm ve fünûna muhabbet gibi hissiyyât-ı fâzı-layı ta’mîme medar olacak neşriyat ile millet-i necîbe-i Osmâniyye’nin seviyye-i fıkriyyelerini yükseltmeye çalışacak ve bilhassa dîn-i İslâm’ın mâni-i terakki olması gibi zunûn u tekavvülâtın butlanını bihavlihî teâlâ isbat edecektir” sözleriyle gazetenin tutacağı yol belirtilmiştir.
Gazetenin muhtevasını daha çok dinî, edebî, siyasî ve fennî konular oluşturmuş, bu konular için “makâlât-ı dîniyye, ictimâiyye ve târîhiyye”, “kısm-ı edebî” ve “müteferrikât” bölümleri teşkil edilmiştir. Bütün yazılarda ilmi bakışın esas alındığı belirtilen gazetede çok sayıda dinî, tarihî ve sosyal konulu makale yanında genellikle İslâmî muhtevalı şiirlerden oluşan edebiyat bölümü de büyük bir yer tutmaktadır. “Müteferrikât” başlığı altında ise halkın dinî konulardaki şikâyetlerine, bunlara verilen cevaplara, gazete ile yazışan kişilerle açık haberleşmelere ve bazı hatırlatmalara yer verilmiştir.
Dinî konularla siyasî meselelerin bir arada yürütüldüğü gazetenin çoğu yazılarında âyet ve hadis yer aldığından her sayının ön sayfasına, “Ekseri makalâta âyet-i kerîme ve ehâdîs-i nebeviyye dercedilmiş bulunduğu nazar-ı i’tibara alınarak riayetsizlikte bulunulmaması rica olunur” uyarısı konulmuştur.
Gazetenin bütün sayılarında Meşrutiyet övülmüş, İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne olan bağlılık vurgulanmıştır.
Hürriyet ve İtilâf Fırkası’nın kuruluş beyannamesinin 21 Kasım 1911’de hükümete sunulması gazetede “Hürriyet ve İtilâf Fırkası” başlığıyla duyurulmuş, Meşrutiyetin varlığıyla gerçekten ihtiyaç duyulan şeylerden birinin böyle bir fırkanın kurulması, diğerinin ise hürriyet içinde birlik ve beraberlik olduğu belirtilmiştir. Bundan dolayı fırkanın kuruluşu takdirle karşılanmış ve başarılı olması dileğinde bulunulmuştur. Beyânillhakk’m başyazarı Mustafa Sabri’nin Hürriyet ve İtilâf Fırkası kurucuları arasında yer alması, Cem’iyyet-i İlmiyye-i İslâmiyye’nin politika yaptığı iddialarına yol açmış, buna karşı Ermenekli M. Saffet, “îzâh-ı Hak ve Hakikat” başlıklı bir yazıda hiçbir siyasî fırka ile ilgileri bulunmadığını açıklamıştır. Gazetenin sonraki sayılarında da zaman zaman bu tür açıklamalara yer verilmiştir. Bursa ve Kütahya’da bazı medreselerin yıkılıp satıldığı veya yerlerine dükkânlar yapıldığı şeklindeki bir haber Beyân ülhak’ta “şeriatsızlık” yerine “kanunsuzluk” olarak izah edilmiş ve bundan dolayı da gazete 144. sayıdan sonra iki hafta süreyle kapatılmıştır. Yedinci cildin sonunda sekizinci cilde başlanacağı belirtilmekle beraber gazetenin yayımına muhtemelen Balkan Harbi yüzünden son verilmiştir. Beyânülhak, 3’ten 34’e kadar olan sayılarında yirmi dört, 1 ve 2. sayılar da dahil olmak üzere 35. sayıdan itibaren on altı sayfa olarak çıkmıştır. İlk dört sayıda sayfalar kendi içinde, diğer sayılarda ise gene! sayfa numarasıyla numaralanmıştır. Gazetenin tamamı 3192 sayfa, 182 sayı ve her biri yirmi altışar sayıdan oluşan yedi cilttir. Her cildin sonuna fihrist konulmuştur. Beyânülhak, ilk sayısı İstanbul’da Pangaltı Mekteb-i Har-biyye Matbaası ‘nda. son sayısı Tevsî-i Tıbâat Matbaa sı’nda olmak üzere on iki ayrı matbaada basılmıştır.
Gazetenin müderris, muallim, din adamı ve daha çok medrese talebelerinden meydana gelen yazı kadrosunda yer alan başlıca yazarları şunlardır: Abdülahad Dâvud, Abdullah Atıf [Tüzüner]. Ahmed Tâhir, Ali Zeki, Ali Tayyar, Ayıntablı Edib, Ahmed ŞirânT. Ahmed Faik, Hafız Cafer, Hayret [Adanalı], Hüseyin Hazım, İbn Hazım Ferid, İbnülemin Ahmed Tevfik [inal], İbnülemin Mahmud Kemal [inal], Kilisli Mehmed Münir, Küçük Hamdı [Elmalılı], Kemâleddin Harpûtî, Mehmed Tâhir [Bursalı], Mehmed Atıf, Mustafa Faki, M. Saffet, Mustafa Âsim. Mehmed Zeki, Mehmed Sâdık. Mehmed Hulusi, Mehmed Vehbi [Konyalı], Mustafa Nuri, Mehmed Esad, Mehmed Arif, Mustafa Sabri, Mehmed Fatin [Gökmen], Osman Nuri, Ömer Hayrı, Ömer Nasuhi [Bilmen], Suudülmevlevî, Şevket Gavsi, Sükri, Bandırmalı Şerefeddin [Yaltkaya] ve Tâhirülmevlevî [Tâhir Olgun].
Diyanet İslam Ansiklopedisi