Arno Allan Penzias Kimdir, Hayatı, Hakkında Bilgi

PENZIAS, Arno Allan (1933)

ABD’li astrofizik bilgini. Evrenin ilk evrelerinden artakalan kozmik fon ışımasını saptayan çalışmasıyla 1978 Nobel Fizik Ödülü’nü almıştır.

26 Nisan 1933’te doğdu. 1954’te New York’ta City College’dan fizik dalında lisans, 1958’de Colum-bia Üniversitesi’nden lisansüstü, 1962’de yine aynı üniversiteden doktora derecesi aldı. 1961’de teknik kadrosuna katıldığı Columbia Üniversitesi’ne bağlı Bell Laboratuvarları’nın başkan yardımcılığına değin yükselen Penzias, bir yandan da çeşitli üniversitelerde görevler almış, 1967-1972 arasında Princeton Üniversitesi’nde ders vermiş, 1968-1980 arasında Harvard Üniversitesi’nde araştırma görevlisi olarak çalışmış, 1974’te de New York’taki State Üniversitesi’nde öğretim görevliliğine getirilmiştir. Halen (1985) State Üniversitesi’ndeki göreviyle, Bell Laboratuvarları’nın başkan yardımcılığını birlikte yürütmekte olan Penzias, kozmik fon ışımasıyla ilgili çalışması nedeniyle, 1978 Nobel Fizik Ödülü’nü Robert W.Wilson ile paylaşmıştır.

1960’lı yıllarda Bell Laboratuvarları’nda yapay uydulardan yansıtılarak alınacak mikrodalga sinyallerini ölçmeye çalışan Penzias ve Wilson, büyük bir keçi boynuzuna benzeyen bir anten yardımıyla zamanın en duyarlı gözlem aygıtı durumuna getirdikleri radyoteleskoplarını gökyüzünde, bilinen radyo kaynaklarının bulunmadığı bir bölgeye çevirdiklerinde beklenenden fazla mikrodalga ışıma gözlediler. O sıralarda Bell Laboratuvarları’na çok yakın olan Princeton Üniversitesi’nde de bir grup araştırmacı aynı olayı daha bilinçli olarak gözlemeğe çalışıyordu. Evrenin başlangıcıyla ilgili kuramsal çalışmalar, evrenin ilk evrelerindeki koşulların Planck kara cisim tayfına uygun bir fon ışımasına yol açabileceğini göstermişti. Bu kuramın öncülüğünü yapan G. Gamov’a göre evrenin genişlemesi bu kara cisim ışımasının soğumasına ve günümüze kadar birkaç Kelvin derecelik bir sıcaklığa düşmesine neden olmuştu. Princeton’da Robert H. Dicke’in (1916) yönetimindeki grup ta Gamov’un düşüncelerine benzer bir sonuca ulaşmış ve mikrodalga bölgesinde olacağını hesapladıkları bu ışımayı saptamayı amaçlayan deneyler hazırlamışlardı. Bir rastlantı sonucu yakaladıkları bu sinyallerin belirli bir kaynağa sahip olmadığım ve gökyüzünün her bölgesinden aynı güçte algılandığını saptayan Penzias ve Wilson’un gözlemleriyle, Dicke’in grubunun kuramsal bulguları birbirlerini tamamlayarak, evrenin geçmişinde en az bir büyük patlama olduğunun en önemli kanıtını oluşturdular.

Yaklaşık 3°K sıcaklığındaki kara cisim tayfında, homojen ve izotropik olarak dağılmış bir ışıma olan kozmik fon ışıması Penrose ve Hawking’in tekillik teoremlerinde kaçınılmazlığını gösterdikleri, evrenin başlangıcındaki aşamanın günümüze kalan fosilidir.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi