ANONİMLİK

 

Anonimlik, herhangi
bir eser veya kişinin bir yandan sayısının fazlalığı, bir yandan da ge­çici
olması hasebiyle halk arasında kimliğinin ve adının kaybolup, halka mal
olmasıdır.

Anonimlik,
“anonim” kelimesinden türetil­miştir. “Anonim” Yunanca bir
kelime olup omtma(mi, isim) o/j(-sız) kelimelerin birleş­mesinden meydana
gelmiştir. İsimsiz, adsız, adı bilinmeyen demektir, terim olarak ano­nim, bir
şeyin veya şahsın kendisine ait ayırd edici bir özelliği ve kişiliğinin
olmamasıdır. Bu terim daha çok edebiyatta ve kütüphaneci-lİkteyazarıvc
hazırlayanı bilinmeyen anlamın­da kullanılır. Edebiyatta yer yer “anonim
halk edebiyatı” İfadesiyle, halk arasından çıkmış ağızdan ağıza dolaşan,
yazarları ve söyleyenle­ri belli olmayan, sözlü, çoğunlukla bestelen­miş,
yerli, dili sade, nazım ölçüsü hece olan bir edebiyat kolu kasdedilmektedir.
Anonim­lik özelliğine sahip olan eser ve sanat artık hal­ka mal olmuştur,
kişilerin eseri olarak bilin­mezler. Sosyolojik anlamıyla anonimlik özel­likle
yabancılaşma kavramıyla yanyana kulla­nılmaktadır. Modern sanayi toplumlarının
ka­labalık ve karmaşık yapısının bireyi mutsuz ve kendi kimliğine yabancı
kıldıktan başka, onun bu yığınlar içerisinde kendi kişiliğini kaybedip
anonimteşmesine yol açtığı da günümüzün bir gerçeği olarak karşımıza
çıkmaktadır. Kısacası anonimlik bu anlamda bireyin kişiliğini yitir­diği bir
sürece işaret etmektedir.

İzzet ER

Bk. Folklor; Kişilik;
Yabancılaşma[1]