Andrea del Sarto Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

ANDREA DEL SARTO (1486-1530)

Italyan ressam. Fra Bartolomeo ile birlikte Floransa Geç Rönesansı’mn en büyük ustalarından ve Toskana Manyerizmi’nin başlatıcılarındandır.

Floransa’da doğdu. İtalyanca’da terzi anlamına gelen “Sarto” soyadı, babası, Angelo di Frances’in mesleğini belirtir. Yedi yaşındayken bir kuyumcunun yanma verildi. Daha sonra, üç yıl bir ressamın yanında çalıştı. Çıraklık dönemini ressam Piero di Cosimo’nun yanında bitirdi.

Vasari, 1508’de Medici e Speziali Loncası’na kaydolan Sarto’nun ressam Franciabigio ile aynı
atölyeyi paylaştığını yazar. Bu işbirliğini ilk freskleri belgeler. Kasım 1515’te heykelci Jacopo Sansovino ile birlikte X. Leo’nun Floransa’ya gelişi için hazırlanan törenin dekorasyonunu yaptı. 1517’de Lucrezia di Bartolomeo del Fede ile evlendi. I. François’nın davetini kabul ederek 1518 Mayısı’nda Fransa’ya gitti, bir yıl orada kaldı. Fransa’da yaptığı resimlerden sadece 1518 tarihli La Caritâ (“inayet”) günümüze ulaşmıştır. 1519’da yeniden Floransa’ya döndü ve kendisine San Salvi’deki Ultima Cena (“Son Yemek”) freski sipariş edildi. 1521’de Caiano’daki Medici villalarından birinde halktan toplanan bir vergiyi simgeleyen Ayakbastı Parası adlı freski yapmaya başladı; ama resim X. Leo’nun ölümü nedeniyle yarım kaldı.

Sarto 1523’teki veba salgınından kaçmak için Mugello’ya gitti ve San Pietro in Luce’deki mihrap resmini yaptı. 1525’te Madonna del Sacco’yu (“Sacco Meryemi”) bitirdi. Aynı yıl Floransa’da Palazzo della Signoria için resim siparişleri aldı. 1528’de şimdi Uffizi’de bulunan I quattro Santi (“Dört Aziz”) ve Berlin’de bulunan Sacra Conversazione’yı (“Kutsal Konuşma”) yaptı. 1529’da San Sebastiano tarikatına kabul edildi. 29 Eylül 1530’da vebadan öldü, Floransa’da gömüldü.

Andrea del Sarto, Rönesans Dönemi’nde Flo-ransa’nın en büyük fresk ressamlarından biriydi. Bütün çağdaşları gibi Leonardo ve Michelangelo’nun çizimlerini inceleyerek işe başlamıştır. İlk çalışmaları Floransa’daki SS. Annunziata Kilisesi avlusunda bulunan ve San Filippo Benizzi’nin hayatını konu alan fresklerdir. Gençlik döneminin bu çalışmalarında Masaccio ve Ghirlandajo’nun etkileri görülürse de, sanatçının kendi üslubu daha o zaman belirginleşmeye başlamıştır. Aynı yerde bulunan Baldovinetti ve Cosimo Roselli’nin duvar resimlerinin tam tersine del Sarto’nun resimlerindeki mimari perspektifler adeta duvarı deler gibidir. Dürer’in gravürlerini çağrıştıran ayrıntılar, genellikle Kuzey resminde görülen ağaçlı tepeler ve aynı resim içinde ayrı zamanlarda geçen farklı olayların sahneler halinde resmedilmesi gibi özellikler hâlâ 15. yy (Quattrocento) anlayışına bağlı olduğunu gösterir. Leonardo’nun etkisinin en belirgin olduğu yapıtı Adorazione dei Maghi’dir. (“Müneccimlerin Tapınması”). Sadece resmin sfumatosu (renkten renge ya da açıktan koyuya yumuşak ve buğulu geçiş alanları) değil, kadın tipleri, figürlerin hacimlendirilmesi, sürülen boyanın kalınlığı ve bütün bu özelliklerin birlikte yarattığı duyumsal atmosfer Leonardo’nun izlerini taşır.