Andrea del Castagno Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

ANDREA DEL CASTAGNO ( ? -1457)

İtalyan ressam. 15.yy Floransa sanatının gelişimini önemli ölçüde etkilemiştir.

Floransa yakınlarındaki Castagno köyünd 1421’de doğduğu sanılmaktadır. 14 Ağustos 1457’de Floransa’da vebadan öldü. Yaşamının özellikle ilk yılları ve eğitimi üstüne bilgi yoktur. Kimi kaynaklarda doğum yılının 1423, doğduğu yerin ise Corella olduğu ileri sürülür; ancak belgelere göre bu olasılıklar zayıftır.

Castagno’nun bilinen ilk çalışması Palazzo del Podesta’mn önyüzündeki fresklerdir. Bunlarda, 1440’ta Cosimo Dükü’ne karşı ayaklandıkları için başaşağı asılarak cezalandırılmış kişiler gösterilmiştir. Castagno’ya takılmış olan “Andreino degli Impiccati” (Asılmış Adamların Andreası) adı da, büyük bir olasılıkla, ayaklanmadan hemen sonra yapılan bu fresklerden kaynaklanır. Castagno, bu ürünü ortaya koyduğunda en çok 19 yaşındaydı. Sonradan tahrip edilen bu freskler, sanatçının daha o zaman duvar resminde ustalaşmış olduğunu göstermektedir. Üslup ve yapıtlarındaki bu hızlı gelişim ve olgunluk aşamasına daha geç yaşlarda ulaşmış olacağı düşüncesi, araştırmacıları bir süre yanıltmış, doğum yılının 14.yy sonlarında olduğu sanılmıştır.

Castagno, 1442’de, tanınmamış bir ressam olan Francesco da Faenza ile birlikte, Venedik’teki San Zaccaria Kilisesi’nde yer alan San Tarasio Şapeli’nin tavan fresklerini yaptı. Bu fresklerin büyük ölçüde Castagno’nun ürünü olduğu anlaşılmaktadır. Figürlerin serbestçe yerleştirilmesi ve güçlü görünümleri, Donatello’nun heykellerini andırır. Işık kullanımındaki ustalık, yetkin bir plastik etki oluşturmuştur.

Sanatçının 1443’te Floransa Santa Maria degli Angeli Kilisesi için yaptığı Çarmıha Geriliş freski, daha olgunlaşmış bir üslubun ürünüdür. Yivli sütunların oluşturduğu çerçeve ve figürlerdeki güçlü plastik etki, Masaccio’nun Kutsal Üçleme’sinin etkilerini yansıtmaktadır.

Yaklaşık bir yıl sonra, Castagno, Floransa Katedrali için Çarmıhtan İndiriliş vitrayının taslağını hazırladı. Paolo Uccello ve Donatello gibi sanatçıların etkisi, bu yapıtta da, figürlerdeki hacim ve derinlik duygusunda belirir. Ölü İsa ile dikey bir figür olarak gösterilen Meryem, dengeli bir kompozisyon oluşturmuştur.