Albertus Magnus Kimdir, Hayatı, Felsefesi, Eserleri, Hakkında Bilgi

ALBERTUS MAGNUS (1207-1280)

Alman tanrıbilimci. Aristoteles’in görüşlerini Hıristiyan inançlarına göre yorumlayarak dinle felsefeyi uzlaştırmaya çalışmıştır.

Lauingen’de doğdu, Köln’de öldü. Kimi kaynaklara göre Bollstâdt kontlarından, kimine göre soylu
bir asker ailesindendir. Önce Köln’de ve Paris’te öğrenim gördü, sonra İtalya’ya giderek Padova Um-versitesi’nde felsefe ve tıp okudu. Dominiken tarikatına girdi (1223), başpapaz oldu. İlk Çağ Yunan bilgelerinin, özellikle Aristoteles’in, Arapça’dan Avrupa dillerine çevrilen o dönemde bilinen yapıtlarını okudu. Aristoteles’in düşüncelerinden etkilenerek İslam filozoflarının İlk Çağ Yunan bilgeleriyle ilgili yorumlarını, eleştirilerini inceledi. Bu çalışmalar ona İslam düşüncesini tanıma olanağı sağladı. Arapça öğrendiği, Arap düşünürlerinin yazılarını kendi kaynaklarından okuduğu, ders verirken kürsüye Arap öğretmeni kılığıyla çıktığı söylenir.

Çağının bütün bilimlerine ilgi duyan Albertus Magnus, bilgisinin genişliği, konuşmalarının etkililiğiyle büyük ün sağlamış, bu saygınlığının yarattığı olanaklarla Regensburg, Köln ve Paris üniversitelerinde felsefe ve tanrıbilim okutmuştu. Aralarında, sonraları Orta Çağ’ın en büyük Aristoteles yorumcusu ve tanrıbilimcilerinden sayılan Aquino’lu Thomas’ın da bulunduğu öğrencilerinin çokluğu nedeniyle, bugün kendi adıyla anılan Maubert (Magister Albertus) alanında, açık havada ders verirdi. Bu arada deney bilimleri, özellikle kimya konularında, çağma göre ileri bir aşamaya varan çalışmalar yaptı. Nitrik asidin madenler üzerindeki etkisi, altının arıtılması, potasyum ve kükürt özlerinin açıklamşı, Aristoteles-Ptolemaios kuramına göre gökbilim gözlemleri, hayvanların ve bitkilerin çoğalması, beslenmesi gibi çok değişik konularda sürdürdüğü araştırmalar sonucu kendisine “Doctor Universalis” sanı verilmişti.