Adabü’l-Müridin Nedir, Muhtevası, Konuları, Yazarı,

Âdâbü’l-mürîdîn.İbü’n-Necîb Abdülkâhir b. Abdullah es-Sühreverdî’nin (ö. 563/1167) müridlerin uyması gereken kurallardan bahseden eseri.

“Müridlerin âdabı” konusunda bu eserden önce de müstakil kitaplar ya­zılmış, ayrıca el-Luma”, er-Risâle, Küîü’l-kulûb gibi eserlerde konuya geniş yer ayrılmıştır. Ancak müridlerle ilgili meseleler ilk de­fa Ebü’n-Necîb’in bu eserinde ayrıntılı ve düzenli bir şekilde ele alınmıştır. Şe­hâbeddin es-Sühreverdî. Avârilü’l-mecârif adlı eserini yazarken, amcası ve ay­nı zamanda şeyhi olan Ebü’n-Nedb’in bu eserinden geniş ölçüde faydalanmıştır. Âdâbü’l-mürîdîn’in (Kahire, ts.) giriş kısmında. Kelâbâzfnin et-Tasarrufun­da olduğu gibi, “Süfîlerin itikatları” hak­kında bilgi verilmiş, ayrıca fakr, tasav­vuf, melâmet ve keramet terimleri üze­rinde durulmuştur. Daha sonra tasavvuf-şeriat münasebeti incelenmiş, sûfîlerin ahlâk, ahval ve makamları anlatıl­dıktan sonra ilim. bidayet, nefs, soh­bet, sefer, giyim, yeme, uyuma, hasta­lık gibi konular ve bunlarla ilgili âdâb açıklanmıştır. Eser konu ve muhteva açısından yeni olmamakla birlikte, müridlik âdabı hakkında derli toplu bilgi vermesi ve Avârifü’l-macârife kaynak teşkil etmesi bakımından tasavvuf tari­hinde önemli bir yere sahiptir. Adâbü’l-müridîn, müellifin biyografisi, eserin küçük bir özeti, neşirde takip edilen metot ve kullanılan nüshalar hakkında bilgi veren bir giriş yazısıyla birlikte Menahem Milson tarafından yayımlan­mıştır.

Başlıca Şerh ve Tercümeleri

1- Âdâbü’l-müridin. Ömer b. Muhammed b. Ahmed Şîrkân’ın Farsça tercümesi, ori­jinalinin adını taşır. XIII. yüzyılda yapılan bu tercüme Necîb Mâyil-i Herevî tara­fından neşredilmiştir.

2- el-Hâtime. Âdâbü’l-mürüd birkaç defa Farsça’ya çeviren Hintli müellif Gîsûdırâz. eseri el-Hâtime adıyla Arap­ça olarak şerhetmiştir.

3- Evrâdü’l-ahbâb. Yahya Bâharzî’nin Evrâdü’l-ahbâb ve fusûsü’l-âdab adlı eserinin birinci bölümü olan Evrâdü’l-ahbâb, Âdâbü’l-müridîri Farsça ser­best bir tercümesidir. Bu eser de İrec Afşar tarafından neşredilmiştir.

Diyanet İslam Ansiklopedisi