Abdullah bin Cahş Kimdir, Hayatı, Şehid Olması
Abdullah bin Cahş, tam adı Ebû Muhammed Abdullah b. Cahş b. Riâb b. Ya’mer el-Esedî ( 584 ? – 624) Hz. Muhammed’in halasının oğlu ve ilk seriyye kumandanı.
Hz. Peygamber Dârülerkam’a sığınmadan önce, iki erkek kardeşiyle birlikte müslüman oldu. Habeşistan’a yapılan hicretlerin ikisine de katıldı; dönüşte Mekke’de bir süre kaldıktan sonra ailesiyle birlikte Medine’ye hicret etti. Resûlullah onunla Âsim b. Sabit arasında kardeşlik bağı (muâhât) kurdu.
Hz. Peygamber, hicretin on yedinci ayında Nahle’ye gönderdiği seriyyeye Abdullah’ı kumandan tayin etti ve kendisine iki gün sonra açılmak üzere bir de mektup verdi. Mektupta, Nahle’ye gidip Kureyş’i gözetlemesi ve edindiği bilgileri Medine’ye ulaştırması emrediliyordu. Seriyye Nahle’ye vanp Mekkeliler’e ait bir ticaret kervanı ile karşılaşınca, müslümanlar kervanı ele geçirmeye karar verdiler; içlerinden biri de kervanbaşı Amr b. Hadramîyi öldürdü. Bu arada iki kişi esir edildi; kervan da ganimet olarak ele geçirildi. Abdullah, ganimetlerin taksimini bildiren âyetin henüz gelmemiş olmasına rağmen, beşte birinin Hz. Peygamber’e ayrılmasını emretti. Daha sonra nazil olan âyet de (Enfal Sûresi/41) aynı hükmü getirdi. İslâm tarihinde ilk defa düşman kanı dökülen, esir ve ganimet alınan bu seriyye, aynı zamanda Batn-ı Nahle seferi diye de anılmıştır.
Bu sefer haram aylar’dan biri olan recebde meydana geldiği için müşrikler Hz. Peygamberin haram ayda savaşı helâl saydığını ve ganimet aldığını etrafa yaydılar. Hz. Muhammed Abdullah’a böyle bir emir vermemiş olduğu için olanları tasvip etmediği gibi, kendisine ayrılan ganimet hissesini de almadı. Ancak, insanları Allah yolundan alıkoymanın, küfürde ısrar etmenin, Mescid-i Harâm’ın ziyaretine engel olmanın ve sakinlerini oradan çıkarmanın haram ayda savaşmaktan çok daha büyük günah olduğunu bildiren âyet (Bakara Sûresi/217) nazil olunca, seriyyeye katılanların haklılığı anlaşıldı.